گزارش كارآموزي در توزبع برق بادرود

دسته بندي : فنی و مهندسی » برق، الکترونیک، مخابرات
گزارش كارآموزي در توزبع برق بادرود در 36 صفحه ورد قابل ويرايش

فهرست مطالب

عنوان صفحه

مقدمه اي بر مكان كارآموزي آ

مقدمه 1

وظايف وزارت نيرو 2

پست هاي فشار قوي 4

مزاياي پست هاي GIS 5

اجزاي تشكيل دهنده پست 5

دستورالعمل كار در هنگام سيم كشي هوايي 11

دستورالعمل تعويض يا جابجايي تير 12

عواملي كه باعث قطع ناخواسته فيدرهاي 20 كيلو ولت مي شود 14

عواملي كه باعث معيوب شدن كابل 20 كيلو ولت مي شود 15

اصول بهره برداري از پست هاي هوايي 16

اصول بهره برداري از پست هاي زميني 17

مواردي كه باعث معيوب شدن ترانسفورماتورهاي توزيع مي گردند 19

دستورالعمل نگهداري و سرويس ترانسفورماتورهاي توزيع 20

شرايط نصب ترانسفورماتور 21

سرويس و نگه داري ترانسفورماتورهاي توزيع 24

تامين كسري روغن 25

هواگيري و آچار كشي ترانسفورماتور 26

تست و استقامت الكتريكي روغن 27

دستگاه رطوبت گير 27

كليد تنظيم ولتاژ 28

شرايط پارالل نمودن دو دستگاه ترانسفورماتور 30

دستورالعمل كاركردن روي تابلو هاي توزيع 31

مراقبت و نگهداري از ترانس هاي قدرت 32

خشك كردن ترانسفورماتورها 36

دژنكتورها 37

تست هاي دوره اي تجهيزات كليدخانه هاي فشارقوي 39

چك كردن رله بوخهلتز 41

زمين حفاظتي در تجهيزات الكتريكي 42









مقدمه اي در مورد تاريخچه سازمان

شركت توزيع برق استان اصفهان به عنوان پيمانكار در شهرستانهاي خود مشغول تعميرات و نگهداري شبكه هاي توزيع از قبيل شبكه فشار متوسط ، شبكه فشار ضعيف و همچنين پست هاي زميني و كيوسك پست هاي هوايي براي روشنايي و انتقال موجود مي باشد .

برق شهرستان نطنز يكي از شهرستان هاي هجده گانه اداره توزيع برق استان اصفهان مي باشد كه قسمت اعظم آن را بخش بادرود در بر مي گيرد ، در شهرستان نطنز 18 هزار مشترك عادي و همچنين 300 مشترك ديماندي كه از پمپ هاي آب و مخازن استفاده مي كنند ، وجود دارد كه از برق اين بخش استفاده مي كنند . در اين شهرستان عمليات تعميرات و نگه داري 566 كيلومتر شبكه فشار متوسط و 662 كيلومتر شبكه فشار ضعيف و كليد پست هاي زميني و هوايي عادي و ديماندي را تعداد 14 نفر نيروي انساني فني ، تخصصي انجام مي دهند كه نيمي از اين نيروي انساني در بخش بادرود مشغول انجام وظيفه هستند .

بخش بادرود داراي يك واحد خدمات مشتركين و يك واحد بهره برداري و يك واحد روابط عمومي و همچنين نيروه هاي نگهباني زير نظر مديريت بخش كه خود شاخه اي از چارت سازماني برق شهرستان مي باشد ، مشغول به فعاليت هستند .

در اين اداره بخش هاي مرتبط به رشته كارآموز به اين گونه است كه در واحد بهره برداري فعاليت هاي گسترده اي صورت مي پزيرد كه لازم است چند موارد آن را نام ببريم :

1- تعويض المنت هاي سر خط و المنت ترانسفورماتورهاي هوايي و زميني

2- تعويض لامپهاي سديم و جيوه اي و التهابي

3- تعمير و يا تعويض قطعات مربوط به ايجاد روشنايي در تابلو ها

4- تعويض فيوزهاي فشنگي و گازي و كارهاي جانبي ديگر


مقدمه

تاريخچه اي درباره صنعت برق كشورمان و وظايف وزارت نيرو در اين رابطه :

اطلاعات كلي در مورد صنعت برق از آغاز تا حال

نگرشي به ساختار صنعت برق ايران در گذشته و حال

تاريخچه تشكيل صنعت برق در ايران از سال 1283 شمسي با بهره برداري از يك مولد 400 كيلوواتي كه توسط يكي از تجار ايراني بنام حاج امين الضرب تهيه و در خيابان چراغ برق تهران (امير كبير ) نصب گرديده بود آغاز مي شود . اين موسسه تحت نام دايره روشنايي تهران زير نظر بلديه اداره مي شد و در سال 1316 موسسه برق تهران كه بعداً به اداره كل برق تهران تغيير يافت زير نظر شهرداري بهره برداري از يك نيروگاه 6000 كيلو واتي اشكودا را به عهده گرفت . سپس در سال 1327 بهره برداري از يك نيروگاه 8000 كيلو واتي آغاز گرديد . در سال 1328 بنگاه مستقل برق تهران كه بعداً در سال 1331 به بنگاه برق تهران تغيير نام يافت تحت نظر وزارت كشور فعاليت هاي مربوط به تأمين برق را عهده دار گرديد . در سال 1332 دو واحد ديزل 2000 كيلو واتي و در ارديبهشت ماه سال 1335 يك ديزل 1900كيلو واتي و در اسفند ماه همان سال يك ديزل 1000 كيلوولتي مورد بهره بداري قرار گرفت و در مرداد ماه سال 1338 نيروگاه طرشت با چهار واحد توربين بخار هر يك به قدرت 12500 كيلو وات مشغول بكار گرديد بطوري كه در پايان سال مذكور مجموع ظرفيت هاي مولدهاي نصب شده در تهران به 78300كيلووات رسيد . بعلاوه از سال 1328 به بعد شركت هاي مختلفي كه عهده دار سرويس برق به مشتركين بودند در گوشه و كنار تهران مشغول فعاليت شدند كه مجموع ظرفيت نصب شده مولدهاي آنها به حدود 40000 كيلووات بالغ گرديد .

در سال 1341 به منظور تشكيل شركتهاي برق ناحيه اي جهت توليد و توزيع برق سازماني بنام برق ايران ايجاد گرديدكه پس از تشكيل وزارت آب و برق در سال 1343 سازمان مذكور ابتدا بصورت سازماني وابسته و سپس در سال 1344 بصورت معاونت واحد برق در وزارت مذكور ادغام گرديد . وزارت آب و برق از سال 1353 بر اساس لايحه قانوني كه از تصويب مجلس گذشت به وزارت نيرو تغيير نام يافت كه تا حال حاضر به همين نام باقي است .

وظايف وزارت نيرو در رابطه با برق كشور

فعاليت هاي اساسي وزارت نيرو د ررابطه با برق كشور بر اساس اهداف زير استوار است :

·بررسي و مطالعه و تحقيق درباره انواع انرژي و بر آورد ميزان احتياجات انرژي كشور در بخش ها و هماهنگ نمودن مصارف انواع انرژي.

·مطالعه و تحقيق براي شناسائي و در اختيار گرفتن انرژيهاي دست نيافته

·تعيين سياست انرژي كشور

·نظارت بر نحوه استفاده انواع انرژي

·تهيه و اجراي طرحهاي لازم در زمينه احداث نيروگاههاي توليد برق و ايجاد شبكه هاي انتقال و توزيع نيرو

·تهيه و تنظيم و اجراي برنامه هاي آموزشي به منظور تربيت نيروي انساني مورد نياز

·تهيه و تدارك و ساخت وسائل لازم و لوازم و ماشين آلات مربوط به امور توليد انتقال و توزيع روابط اصلي سازمان صنعت برق در وزارت نيرو جهت اطلاع در نمودار پيوست داده شده است.


مراقبت و نگهداري از ترانسهاي قدرت

زمين زير ترانس هاي روغني بايد به طرف چاهك مخصوص روغن شيب بندي شده و روي آن با قلوه سنگ تميز به ارتفاع حداقل 25 سانتيمتر پر شود.چاهك روغن كه لوله تخليه براي آن پيش بيني مي شود معمولاً‌در كنار ديوار ساخته شده و بايد به طور مرتب توسط اپراتور بازديد شود.

بايد مراقبت نمود كه روغن قابل اشتعال در ترنچهاي كابل و يا منهولهاي ديگر موجود در محوطه نفوذ ننموده و ضمناً در اتاق ترانس بايد شن خشك در جعبه هاي مخصوص و همچنين لوازم ديگر اطفاء حريق وجود داشته باشد.

يك ترانس را بعد از اتمام عمليات نصب ، بايد تحت تستها و بررسيهاي لازم قرار داده و پس ا زآن در سرويس گذاشت . هدف از اين تستها عبارت است از حصول اطمينان از عملكرد صحيح رله ها و مدارات حفاظتي و اينترلاكهاي الكتريكي دژنكتورها ، چك كردن كليه ترمومترها ،چك كردن سطح روغن در كنسرواتور و اطمينان از برقرار بودن ارتباط آن با تانك ترانس.

قبل از اتصال آزمايشي ترانس كه در آن دژنكتورهاي طرف اوليه بسته مي شود، اپراتور بايد كليه شيرهاي روغن رادياتورها و كنسرواتور را بازديد كرده و از عدم وجود هوا در رله بوخهلتز اطمينان حاصل نمايد.

همچنين قسمتهاي مختلف ترانس و تجهيزات جانبي آنرا كه در فضاي آزاد قرار دارند تا سر دژنكتورها بازبيني كرده و دقت نمايد كه روي ترانسفورماتور اشياء اضافي وجود نداشته باشد ، تانك ترانس به طور محكم و موثر به زمين وصل شده باشد ، روغني از ترانس نشت ننمايد و اتصالات برقگير حفاظتي كه معمولاً‌د رجلوي ترانس و روي خط فشار قوي نصب مي شوند برقرار باشد.

در اين حالت پس از اطمينان از سلامت و در مدار بودن سيستمهاي حفاظتي مي توان دژنكتورها را وصل نمود . البته در اينجا ياد آور مي شود كه وصل ترانس با تأخيري كمتر از 12 ساعت پس از پر نمودن تانك از روغن مجاز دانسته نشده است.

براي وصل آزمايشي ترانس بايد مدارهاي رله بوخهلتز و رله جريان زياد براي قطع آني و بدون تأخير آماده شود،ولي مي توان ترانس را به سيستمهاي خنك كننده نيز وصل نمود ، در اينصورت بايد توجه داشت كه در جريان كار ،درجه حرارت روغن در قسمت بالاي تانك از 75 درجه سانتيگراد تجاوز ننمايد (به علت گرماي ناشي از تلفات آهن).

براي كنترل وضعيت ترانس در شرايط بي باري بايد حداقل به مدت 30 دقيقه آن را در حالت وصل آزمايشي نگاه داشت . اگر در خلال اين مدت نتايج آزمايشات قانع كننده بود مي توان بلافاصله دژنگتورهاي طرف ثانويه ترانس را زير بار قرار داد.

در ترانسفورماتورهايي كه سطح روغن كنسرواتور توسط لوله ششيشه اي آب نما كنترل مي شود بايد دقت نمود كه دو سر لوله مزبور مسدود نباشد زيرا در صورت مسدود بودن اين لوله سطح روغن به صورت صحيح نمايش داده نمي شود.

در ذيل ترانسفورماتورهاي تحت سرويس را بر حسب شرايط كاري مختلف طبقه بندي نموده ،نحوه رسيدگي و بازرسيهاي روتين آنها به شرح زير مي باشد:

1) در نيروگاهها و پستهايي كه توسط تشكيلات پرسنلي شيفت يا مقيم محل كنترل و نگهداري مي شوند، ترانسفورماتورهاي اصلي و ترانسفورماتورهاي مصرف داخلي (اعم از ا صلي و رزرو) بايد بطور روزانه و بقيه ترانسفورماتورها هفته اي يك مرتبه مورد بازرسي قرار گيرند.

2) در نيروگاهها و پستهايي كه توسط اكيپهاي سيار نگهداري مي شوند ، ترانسفورماتورها بايد حداقل ماهي يكبار مورد بازرسي قرار گيرند.

3) در پستهاي كوچك و كم ظرفيت ترانسها حداقل هر شش ماه يكبار بايد بررسي شوند.

سيستمهاي خنك كننده ترانسفورماتورها بايد از نقطه نظر عملكرد صحيح پمپها و فنها كنترل شوند .

براي انجام اين عمل اپراتور بايد دماي روغن ترانسفورماتور و همچنين دماي روغن در ورودي و خروجي كولر (در صورتيكه ترانس مجهز به كولر آبي جهت خنك كردن باشد) را يادداشت نمايد.

هرگاه ترانسي توسط رله هاي حفاظت داخلي قطع شود(رله بوخهلتز ،رله ديفرانسيل، رله جريان زياد) ابتدا اپراتور بايد وضع ظاهري آن و تجهيزات جنبي مربوطه به جهت پي بردن به علت حادثه مورد بازرسي قرار دهد.

مثلاً اگر وجود گاز در رله بوخهلتز مشاهده شود،نمونه آن بايد جهت تست به آزمايشگاه ارسال گردد.

زيرا بعضي مواقع ممكن است در خلال كار ترانس حبابهاي هواي درون روغن باعث عملكرد نابجاي رله بوخهلتز گردد.

اگر گاز درون بوخهلتز از روغن سوخته متصاعد شده باشد مبين وجود حادثه در داخل ترانس بوده كه در اين صورت بلافاصله بايد ترانس را جهت تعميرات از مدار ايزوله نمود . تعميرات دوره اي روي ترانسهايي كه قطع آنها مستلزم خارج شدن ترانس اصلي ازمدار است هر دو سال يك مرتبه و بقيه ترانسها هر چهار سال يك مرتبه صورت مي گيرد. ضمناً ترانسفورماتورهايي كه در شرايط محيطي با آلودگي بسيار بالا كا رمي كنند بايد طبق دستورالعمل هاي ويژه مربوط به محل ،مورد تعميرات دوره اي قرار گيرند.

خشك كردن ترانسفورماتورها

اولاً‌: اگر سيم پيچ يا ايزولاسيون ترانس به طور جزئي يا كلي تعمير شده باشد، بدون نياز به اندازه گيري بخصوصي قطعاً‌بايد آنرا تحت عمليات رطوبت زدايي قرار داد.

ثانياً‌: اگر درحين انجام تعميرات اساسي شرايط ويژه كار با ترانس دقيقاً‌رعايت شده و هسته آن بيش از حد مجاز خارج از روغن نگهداري نشود پس از انجام تعميرات تقريباً مي توان مطمئن بود كه ترانس نيازي به خشك كردن ندارد وليكن در حالت كلي بايد وضعيت ايزولاسيون سيم پيچ را قبل از تعميرات اساسي ، طبق قواعد استاندارد شده مورد تست و ارزيابي قرار داده و در صورت نياز اقدام به خشك سازي آن نمود.

التبه اگر پارامترهاي عايق بدون روغن قبل ا زتعميرات اساسي مقايسه شوند بايد اثر روغن را در تغيير كميتها بر طبق استانداردهايي كه در اين زمينه وجود دارد مورد توجه قرار داد.

اگر درآزمايشاتي كه در خلال تعميرات اساسي هسته ترانس در مدت زماني بيش از آنچه كه در مدارك فني مربوطه معين شده است در هواي آزاد قرار گيرد ترانس را بايد جهت عمليات خشك سازي مورد تست قرار داد.